آبادان - 1385

نه،

نه آسمان و نه زمین را معجزتی نمی‌خواهم

تا به ما بازپس دهند حضور گرمت را

نه،

زمین را نمی‌خواهم تا آغوش نگشاید

که تو چه سان آرام آسوده‌ای در آغوشش

و غیاب نابهنگامت چه سهمگین برماسیده بر دلهامان

گدازش فرو رونده گدازه ها بر تکه تکه های قلبهامان

نه، آسمان را نمی‌خواهم تا سیل آسا تو را در بر نگیرد

و خاک،

خاک پذیرنده را نمی خواهم تا تن زند از میزبانیت

ظهور سبز و پر فروغ حاصلخیزیت

بیارام در میان آفتاب و باد

تا با رود اشکهامان بگستراند یادت را

در سرتاسر این خاک.

روزبه